لیست احادیث امام هادي عليه السلام
- ألْحِكْمَةُ لاتَنْجَعُ فِى الطِّباعِ الْفاسِدَةِ
- حكمت در سرشت هاى فاسد تأثيرى ندارد
- بحارالأنوار، ج 78 ص 370.
- مَـنْ رَضِـىَ عَـنْ نَفْـسِهِ، كَثُـرَ السّـاخِطُـونَ عَلَـيْهِ
- كسى كه از خود راضى باشد، دشمنانش زياد خواهند شد
- بحارالانوار، ج 78 ص 368.
- اَقْبِلْ عَلى شَـأنِكَ، فإنَّ كَثرَةَ الْمَلَقِ يَهْجُمُ عَلَى الْظِنَّةِ، وَإذا حَلَلْتَ مِنْ اَخيكَ فى مَحَلِّ الثِّقَةِ فَاعْدِلْ عَنِ المَلَقِ إِلى حُسْنِ النِّيَّةِ
- از اين عمل بپرهيز و به كار خودت بپرداز، كه تملّق زياد سبب بدگمانى است و اگر اطمينان برادر مؤمنت از تو سلب شد، تملّق گويى را رها كن و حسن نيّت نشان ده
- مسند الإمام الهادى عليه السلام، ص 302.
- اِنَّ اللّه َ اِذا أَرادَ بِعَبْدٍ خَيرا إذا عُوتِـبَ قَبِـلَ
- اگر خداوند خير كسى را بخواهد، چنان مى شود كه هرگاه مـورد توبيـخ قرار گيرد، مى پـذيرد
- تحف العقول، ص 481.
- الجاهِلُ أسِيرُ لِسانِهِ
- نادان ، اسير زبان خود است
- الدرّة الباهرة : 41 .
- مَن أطاعَ الخالِقَ لَم يُبالِ بسَخَطِ المَخلوقِ
- هر كه آفريدگار را فرمان برد ،از خشم و ناخشنودى مخلوق پروايى به دل راه ندهد
- بحار الأنوار : 78/366/2 .
- اُذكُرْ مَصرَعَكَ بينَ يَدَيأهلِكَ؛ ولا طَبيبَ يَمنَعُكَ، ولا حَبيبَ يَنفَعُكَ
- به يادآور آن هنگامى را كه پيش روى خانواده ات در بستر مرگ افتاده اى و نه طبيبى مى تواند جلو مردنت را بگيرد و نه دوستى به كارت مى آيد
- بحار الأنوار: 78/370/4
- وأشرَقَتِ الأَرضُ بِنورِكُم ، وفازَ الفائِزونَ بِوَلايَتِكُم ، بِكُم يُسلَكُ إلَى الرِّضوانِ ، وعَلى مَن جَحَدَ وَلايَتَكُم غَضَبُ الرَّحمنِ
- و زمين به نور شما روشن گشت و رستگاران به واسطه ولايت شما رستگار شدند. به سبب وجود شماست كه راه رضوان (الهى) پيموده مى شود و خشم خدا بر كسى است كه ولايت شما را انكار كند
- التهذيب : 6 / 100 / 177 ، وراجع : ص 156 / 169 من كتابنا هذا .
- السَّلامُ عَلَيكُم يا أهلَ بَيتِ النُّبُوَّةِ ، ومَعدِنَ الرِّسالَةِ ، ومُختَلَفَ المَلائِكَةِ ، ومَهبَطَ الوَحيِ ، ومَعدِنَ الرَّحمَةِ
- سلام بر شما اى اهل بيت نبوّت و كان رسالت و جايگاه آمد و شد فرشتگان و محلّ فرود وحى و معدن رحمت
- التهذيب : 6 / 96 / 177 ، وراجع : ص 156 / 169 من كتابنا هذا .
- مَن كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ هانَت عَلَيهِ مَصائِبُ الدُّنيا و لَو قُرِضَ ونُشِرَ
- هر كه را از جانب پروردگارش حجّتى باشد ، هرچند مصيبت هاى دنيا او را با قيچى تكّه تكّه كنند و پراكنده اش سازند ، بر او سبُك آيد